Architektura zabezpieczeń i uwarunkowania
System zabezpieczeń obejmuje detekcję poziomu w komorze, czujnik zalania w tacce (pływakowy lub elektrodowy), presostat/air-break, zawór dopływu z funkcją AquaStop oraz logikę natychmiastowego odcięcia zaworu i przejścia w tryb odpompowania. W warunkach Olsztyna podwyższona przewodność wody zwiększa wrażliwość elektrod czujnikowych i obniża próg wykrycia filmu wodnego; konieczna jest kalibracja histerezy oraz regularna kontrola przewodów i tacki pod kątem osadów i korozji.
Tabela testów – zabezpieczenia przeciwzalaniowe
| Podzespół | Metryka | Jedn. | Wynik | Zakres ref. | Ocena | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Czujnik pływakowy (tacka) | Czas zadziałania | ms | 118 | ≤ 150 | OK | Pływak czysty; brak tarcia mechanicznego. |
| Elektrody przewodnościowe | Próg detekcji filmu | µS/cm | 420 | 300–500 | OK | W Olsztynie (≈560 µS/cm) zalecana mniejsza czułość, by ograniczyć fałszywe alarmy. |
| Presostat/poziom | Histereza | mm | 4.1 | 3–6 | OK | Stabilny sygnał podczas pulsacji pompy. |
| AquaStop (zawór) | Czas odcięcia | ms | 92 | ≤ 120 | OK | Brak przecieku na wężu dopływowym. |
| Okablowanie/łącza | Rezystancja styku | mΩ | 21 | ≤ 15 | Podwyższona | Czyszczenie i zabezpieczenie antykorozyjne zalecane. |
| Tacka ociekowa | Przepustowość odpływu | ml/min | 180 | ≥ 150 | OK | Drożność zachowana; brak złogów. |
Progi i czasy mogą różnić się dla modeli; pomiary wykonane dla 20 °C, przewodność 560 µS/cm, twardość 18 °dH.